اصول ردیاب زدن

در این مقاله قصد داریم در رابطه با اصول ردیاب زدن اطلاعات مفیدی را در اختیار شما کاربران قرار دهیم.

ردیاب و شعاع زن دستگاه‌هایی هستند که برای یافتن اشیاء یا افراد در مکان‌های مختلف استفاده می‌شوند.

اصول کار ردیاب‌ها بسته به نوع آن‌ها متفاوت است، اما در کل می‌توان آن‌ها را به دو دسته اصلی تقسیم کرد: در مورد اصول ردیاب زدن، باید گفت که این اصطلاح معمولاً به استفاده از ردیاب‌های فلزیاب برای یافتن فلزات گرانبها مانند طلا اشاره دارد.

در این حالت، ردیاب فلزیاب با ارسال سیگنال‌های الکترومغناطیسی به زمین، وجود فلزات را تشخیص می‌دهد.

اصول ردیاب زدن بر اساس تغییر میدان مغناطیسی زمین در حضور فلزات است. برای استفاده از ردیاب‌های فلزیاب، باید به نکات زیر توجه کرد:

• نوع ردیاب: دستگاه شعاع زن مختلفی در بازار وجود دارند که هر کدام برای نوع خاصی از فلزات و شرایط زمین مناسب هستند.
• تنظیمات دستگاه: قبل از شروع کار، باید دستگاه را به درستی تنظیم کرد. این تنظیمات شامل حساسیت دستگاه، نوع فلز مورد نظر و شرایط زمین می‌شود.
• نحوه جستجو: برای جستجوی فلزات، باید به آرامی و با دقت حرکت کرد و به سیگنال‌های دستگاه توجه کرد.
• مکان جستجو: مکان‌هایی که احتمال وجود فلزات در آن‌ها بیشتر است، مانند مناطق باستانی، معادن قدیمی و زمین‌های کشاورزی، برای جستجو مناسب‌تر هستند.

مراحل اصول ردیاب زدن

اصول ردیاب زدن یا به اصطلاح استفاده از دستگاه ردیاب برای یافتن فلزات گرانبها، مراحلی دارد که در ادامه به مراحل اصول ردیاب زدن اشاره می‌کنیم:

1. انتخاب ردیاب مناسب:

   • نوع فلز: ابتدا باید مشخص کنید که به دنبال چه نوع فلزی هستید، هر ردیاب فلزیاب برای نوع خاصی از فلزات مناسب‌تر است.
   • عمق کاوش: عمق کاوش مورد نظر خود را مشخص کنید، برخی از ردیاب‌ها قادر به کاوش در عمق‌های بیشتر هستند.
   • شرایط زمین: شرایط زمین محل کاوش را در نظر بگیرید، برخی از ردیاب‌ها برای زمین‌های خاص (مانند زمین‌های معدنی یا مرطوب) مناسب‌تر هستند.
   • بودجه: با توجه به بودجه خود، یک ردیاب فلزیاب مناسب انتخاب کنید.

2. آماده‌سازی دستگاه:

   • مطالعه دفترچه راهنما: قبل از هر چیز، دفترچه راهنمای دستگاه را به دقت مطالعه کنید و با نحوه کار آن آشنا شوید.
   • تنظیمات دستگاه: دستگاه را بر اساس نوع فلز، عمق کاوش و شرایط زمین تنظیم کنید.
   • بررسی باتری: از کافی بودن شارژ باتری دستگاه اطمینان حاصل کنید.

3. اصول ردیاب زدن جهت مکان‌یابی:

   • انتخاب مکان مناسب: مکان‌هایی که احتمال وجود فلزات در آن‌ها بیشتر است را برای کاوش انتخاب کنید. این مکان‌ها می‌توانند شامل مناطق باستانی، معادن قدیمی، زمین‌های کشاورزی و غیره باشند.
   • بررسی قوانین: قبل از شروع کاوش، از قوانین و مقررات مربوطه در منطقه مورد نظر اطلاع حاصل کنید.

4. شروع کاوش اصول ردیاب زدن:

   • حرکت آرام: به آرامی و با دقت در محل مورد نظر حرکت کنید.
   • توجه به سیگنال‌ها: به سیگنال‌های دستگاه (صوتی، تصویری یا لرزشی) توجه کنید.
   • نقطه‌یابی: هنگامی که دستگاه سیگنالی را نشان داد، محل دقیق آن را با دقت بیشتری بررسی کنید.

5. بررسی و حفاری:

   • تأیید سیگنال: قبل از حفاری، سیگنال دستگاه را با استفاده از روش‌های دیگر (مانند استفاده از دستگاه نقطه‌زن) تأیید کنید.
   • حفاری با دقت: در صورت تأیید سیگنال، با دقت و احتیاط محل مورد نظر را حفاری کنید.

در نهایت، باید توجه داشت که استفاده از ردیاب طلا برای یافتن فلزات گرانبها، علاوه بر نیاز به مهارت و تجربه، نیازمند رعایت قوانین و مقررات مربوطه نیز می‌باشد.

 

معرفی انواع ردیاب گنج

در حالت کلی میتوان انواع ردیاب گنج را در گروه های مجزا دسته بندی نمود که عموما عبارتند از:

• ردیاب بایونیک
• ردیاب آیونیک
• شعاع زن الکترواستاتیک
• ردیاب فرکانسی
• ردیاب خوراک خور

 

ردیاب خوراک خور امریکایی

نوعی از فلزیاب‌ها هستند که از یک ماده خوراکی (مانند قطعه‌ای از فلز مورد نظر) برای جذب فلزات همنوع خود استفاده می‌کنند.

این نوع ردیاب‌ها بر این باورند که فلزات می‌توانند انرژی خاصی از خود ساطع کنند که توسط فلز همنوع خود جذب می‌شود.

ردیاب‌ خوراکی آمریکایی نیز از این قاعده مستثنی نیستند و در واقع نوعی از ردیاب‌های خوراکی هستند که در آمریکا ساخته می‌شوند.

برخی از شرکت‌های آمریکایی مانند Anderson Rods به تولید این نوع ردیاب‌ها می‌پردازند.

بنابراین، اگر قصد خرید ردیاب خوراکی آمریکایی را دارید، باید این نکته را در نظر داشته باشید و با آگاهی کامل از محدودیت‌ها و عدم قطعیت عملکرد این دستگاه‌ها، اقدام به خرید کنید.

در نهایت، توصیه می‌شود که قبل از هرگونه خرید فلزیاب، تحقیقات کافی را در مورد انواع ردیاب‌ها، عملکرد آنها و نظرات کاربران انجام دهید و با متخصصان این حوزه مشورت کنید.

ردیاب جیوه ای آلمانی

نوعی فلزیاب است که در ساخت آن از جیوه استفاده می‌شود،

البته این نوع ردیاب‌ها به دلیل حساسیت بالای جیوه به فلزات، به‌ویژه طلا، برای یافتن گنج و فلزات گرانبها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

 

نحوه عملکرد ردیاب جیوه ای:

در ردیاب جیوه ای، جیوه درون محفظه‌ای خاص قرار می‌گیرد و با ایجاد یک میدان مغناطیسی ضعیف، به دنبال فلزات می‌گردد.

هنگامی که ردیاب به فلزی نزدیک می‌شود، جیوه واکنش نشان می‌دهد و باعث تغییر در میدان مغناطیسی می‌شود.

این تغییر توسط دستگاه تشخیص داده می‌شود و به اپراتور اطلاع داده می‌شود.

 

مزایای استفاده از ردیاب جیوه ای:

• حساسیت بالا: به دلیل استفاده از جیوه، حساسیت بالایی به فلزات دارند و می‌توانند فلزات کوچک و دفن شده در عمق زیاد را نیز تشخیص دهند.
• دقت بالا: این ردیاب‌ها معمولاً دقت بالایی در تشخیص محل فلز دارند و می‌توانند به اپراتور کمک کنند تا محل دقیق فلز را شناسایی کند.
• استفاده آسان: ردیاب‌های جیوه ای معمولاً کاربری آسانی دارند و نیاز به تخصص خاصی ندارند.

 

مکان یابی دقیق: روش‌های مکمل برای افزایش دقت ردیاب

برای افزایش دقت ردیاب و رسیدن به مکان یابی دقیق‌تر اهداف، می‌توان از روش‌های مکمل و ترکیبی استفاده کرد.

ردیاب‌ها به طور کلی برای شعاع‌زنی و تعیین محدوده‌ای کلی که هدف در آن قرار دارد، کاربرد دارند.

اما برای نقطه زنی دقیق و اطمینان از وجود هدف، لازم است از روش‌ها و دستگاه‌های مکمل کمک گرفت.

در ادامه به برخی از اصول کار با ردیاب آنتنی برای افزایش دقت ردیاب اشاره می‌کنیم:

1. استفاده از فلزیاب نقطه‌زن (Pinpointer / Metal Detector):

• کاربرد: این مهم‌ترین مکمل برای ردیاب است. پس از اینکه ردیاب شما محدوده‌ای را به عنوان وجود هدف مشخص کرد (مثلاً یک شعاع 5 متری)، باید وارد آن محدوده شوید و با یک فلزیاب نقطه‌زن، به دنبال محل دقیق و کوچک‌تر هدف بگردید.
• مزیت: فلزیاب‌های نقطه‌زن (که در برخی مدل‌ها دستی و کوچک هستند و در برخی دیگر لوپ بزرگ‌تری دارند) می‌توانند محل دقیق یک شیء فلزی را با دقت سانتی‌متری یا حتی میلی‌متری مشخص کنند. این دستگاه‌ها معمولاً دارای قابلیت تفکیک فلزات (آهنی از غیرآهنی) نیز هستند که به کاهش حفاری‌های بیهوده کمک می‌کند.
• نحوه استفاده: پس از تشخیص محدوده با ردیاب، زمین را به آرامی و با دقت با فلزیاب نقطه‌زن اسکن کنید. با نزدیک شدن به هدف، صدای دستگاه بلندتر شده و یا نشانگرهای بصری آن تغییر می‌کنند.

2. یون یاب‌ها (Ion Detectors):

• کاربرد: یون یاب‌ها دستگاه‌هایی هستند که یون‌های آزاد شده از فلزات قدیمی و مدفون شده در خاک را تشخیص می‌دهند. فلزات پس از سال‌ها ماندن در خاک، دچار فرسایش شیمیایی شده و یون‌هایی از خود ساطع می‌کنند که در محیط اطراف پراکنده می‌شوند.
• مزیت: این دستگاه‌ها می‌توانند به عنوان یک سیستم مکمل برای اطمینان از وجود دفینه در یک منطقه استفاده شوند. یون یاب‌ها می‌توانند وجود اهداف قدیمی (به ویژه طلا) را در یک محدوده وسیع تأیید کنند، حتی اگر دقیقاً نقطه زنی نکنند. برخی مدل‌ها می‌توانند وجود اتاقک‌ها یا فضاهای خالی را نیز شناسایی کنند.
• نحوه استفاده: اپراتور با یون یاب در منطقه مورد نظر حرکت می‌کند و در صورت ورود به محیط یونیزه شده (که نشانه وجود فلزات قدیمی است)، دستگاه واکنش نشان می‌دهد (معمولاً با بوق یا نمایشگر).

3. سیستم‌های اسکنر تصویری (تصویرگر زمین / GPR – Ground Penetrating Radar):

• کاربرد: این دستگاه‌ها از طریق ارسال امواج الکترومغناطیسی به داخل زمین و دریافت بازتاب آن‌ها، تصاویری از زیر زمین ایجاد می‌کنند. این تصاویر می‌توانند ساختار خاک، وجود فلزات، حفره‌ها، تونل‌ها و تغییرات زیرسطحی را نشان دهند.
• مزیت: اسکنرهای تصویری دقت بسیار بالایی در تشخیص شکل، اندازه، عمق و حتی تا حدودی نوع هدف (مثلاً فلز یا حفره) دارند. این دستگاه‌ها به کاهش حفاری‌های بیهوده و افزایش موفقیت در کاوش کمک شایانی می‌کنند.
• نحوه استفاده: اپراتور دستگاه را روی زمین حرکت می‌دهد و نرم‌افزار مربوطه تصاویر سه‌بعدی یا دو بعدی از زیر زمین را نمایش می‌دهد. تفسیر این تصاویر نیاز به تجربه و آموزش دارد.

4. تکنیک‌های کالیبراسیون و تنظیم دقیق ردیاب:

• بالانس زمین (Ground Balance): تنظیم صحیح بالانس زمین برای حذف تأثیر مواد معدنی موجود در خاک ضروری است. این کار باعث می‌شود دستگاه تنها به فلزات واکنش نشان دهد و از هشدارهای کاذب جلوگیری کند. بسیاری از ردیاب‌های پیشرفته دارای قابلیت بالانس زمین خودکار یا دستی هستند.
• تنظیم حساسیت (Sensitivity): حساسیت دستگاه باید متناسب با نوع خاک و اندازه هدف تنظیم شود. حساسیت بالا ممکن است باعث هشدارهای کاذب شود، در حالی که حساسیت پایین می‌تواند اهداف کوچک یا عمیق را نادیده بگیرد.
• تنظیم فرکانس (Frequency): در ردیاب‌های فرکانسی، انتخاب فرکانس مناسب برای نوع فلز مورد نظر (طلا، نقره، مس و…) و شرایط خاک بسیار مهم است. برخی ردیاب‌ها قابلیت تنظیم چند فرکانس را دارند.
• حذف ذرات (Mineralization Rejection): این قابلیت به دستگاه کمک می‌کند تا سیگنال‌های ناشی از ذرات معدنی موجود در خاک را نادیده بگیرد و تنها به فلزات اصلی واکنش نشان دهد.

5. استفاده از روش‌های سنتی و نشانه‌های محیطی:

• بررسی نقشه‌ها و اسناد قدیمی: بسیاری از گنج‌ها و دفینه‌ها بر اساس نقشه‌های قدیمی، اسناد تاریخی یا افسانه‌های محلی پنهان شده‌اند. مطالعه و بررسی این منابع می‌تواند به شما در محدود کردن منطقه جستجو کمک کند.
• نشانه‌های طبیعی و مصنوعی: توجه به نشانه‌های طبیعی (مانند درختان کهنسال، چشمه‌ها، تغییرات غیرعادی در پوشش گیاهی) یا مصنوعی (مانند سنگچین‌های خاص، علائم حکاکی شده روی سنگ‌ها، ساختارهای بنایی قدیمی) که ممکن است توسط گذشتگان برای علامت‌گذاری محل دفینه استفاده شده باشند.
• بررسی خاک: تغییر رنگ خاک، وجود سنگ‌های غیرمعمول، یا لایه‌های مختلف خاک می‌تواند نشانه‌ای از حفاری‌های قدیمی و وجود یک هدف باشد.

6. رعایت نکات اپراتوری:

• حرکت آرام و یکنواخت: در هنگام استفاده از ردیاب یا فلزیاب، حرکت یکنواخت و با سرعت ثابت به افزایش دقت کمک می‌کند.
• پوشش کامل منطقه: مطمئن شوید که تمام منطقه مورد نظر را به صورت سیستماتیک و بدون از قلم انداختن قسمتی، اسکن کرده‌اید.
• ثبت نقاط مشکوک: نقاطی که دستگاه واکنش نشان می‌دهد را علامت‌گذاری کنید و سپس از زوایای مختلف دوباره بررسی کنید تا از صحت آن مطمئن شوید.
• تمرین و کسب تجربه: هیچ جایگزینی برای تجربه عملی نیست. هرچه بیشتر با دستگاه خود کار کنید و در محیط‌های مختلف آزمایش کنید، مهارت شما در تفسیر سیگنال‌ها و کاهش خطاها افزایش می‌یابد.

 

تست ردیاب فرکانسی

به طور خلاصه تست ردیاب فرکانسی به منظور بررسی صحت عملکرد و کالیبراسیون دستگاه انجام می‌شود.

در زیر به برخی از روش‌های رایج برای تست ردیاب فرکانسی اشاره می‌کنیم:

1. تست با استفاده از فلزات نمونه:

• چند قطعه فلز با ابعاد و جنس‌های مختلف (مانند طلا، نقره، مس و آهن) را تهیه کنید.
• ردیاب را روشن کرده و فرکانس آن را روی فلز مورد نظر تنظیم کنید.
• فلزات نمونه را در فواصل مختلف از ردیاب قرار دهید و واکنش دستگاه را بررسی کنید.
• در صورت عدم تشخیص فلز یا تشخیص اشتباه، تنظیمات دستگاه را بررسی و مجدداً تست کنید.

2. تست در محیط‌های مختلف:

• ردیاب را در محیط‌های مختلف (مانند زمین‌های خشک، مرطوب، سنگلاخی و غیره) تست کنید.
• توجه داشته باشید که برخی از محیط‌ها ممکن است باعث اختلال در عملکرد ردیاب شوند.
• در صورت مشاهده هرگونه مشکل، تنظیمات دستگاه را برای محیط مورد نظر تغییر دهید.

3. تست با استفاده از هدف‌های دفن شده:

• چند قطعه فلز را در اعماق مختلف زمین دفن کنید.
• ردیاب را روشن کرده و سعی کنید محل فلزات دفن شده را پیدا کنید.
• این روش می‌تواند به شما در ارزیابی عمق کاوش و دقت ردیاب کمک کند.

4. تست با استفاده از نرم‌افزارهای شبیه‌ساز:

• برخی از شرکت‌های سازنده ردیاب، نرم‌افزارهای شبیه‌سازی را برای تست دستگاه ارائه می‌دهند.
• این نرم‌افزارها معمولاً شرایط مختلف محیطی و انواع فلزات را شبیه‌سازی می‌کنند.
• با استفاده از این نرم‌افزارها می‌توانید عملکرد ردیاب را در شرایط مختلف بررسی کنید.

5. تست توسط متخصص:

• در صورت عدم اطمینان از نحوه تست ردیاب، می‌توانید از یک متخصص در این زمینه کمک بگیرید.
• متخصصان معمولاً با استفاده از تجهیزات پیشرفته، عملکرد ردیاب را به طور دقیق بررسی می‌کنند.

 

روش ساخت ردیاب خوراکی

ساخت ردیاب خوراکی یک موضوع پیچیده است و نیاز به دانش و تخصص خاصی دارد.

در اینجا به طور کلی به مراحل ساخت این نوع ردیاب‌ها اشاره می‌کنیم،

اما باید توجه داشته باشید که این اطلاعات صرفاً جنبه آموزشی دارند و نمی‌توانند جایگزین آموزش‌های تخصصی شوند.

 

نکات ایمنی در حین ردیابی و حفاری (سلامت و امنیت)

فعالیت‌های ردیابی و حفاری، به خصوص در حوزه گنج‌یابی و کاوش‌های باستانی، همواره با خطرات جدی همراه است.

رعایت نکات ایمنی نه تنها برای حفظ جان و سلامت خودتان بلکه برای جلوگیری از آسیب به محیط زیست و آثار تاریخی بسیار ضروری است.

علاوه بر این، همواره باید به قوانین و مقررات محلی و ملی مربوط به حفاری و کاوش پایبند باشید.

چرا که در بسیاری از کشورها، حفاری غیرمجاز جرم محسوب می‌شود و عواقب قانونی سنگینی دارد.

در ادامه به نکات ایمنی مهم در حین ردیابی و حفاری (سلامت و امنیت) و اصول ردیاب زدن اشاره می‌شود:

الف) نکات ایمنی مربوط به سلامت فردی و جسمی:

1. برنامه‌ریزی و ارزیابی ریسک:

   • شناسایی منطقه: قبل از شروع، اطلاعات کافی درباره منطقه مورد نظر (نوع خاک، شیب زمین، وجود حیوانات وحشی، سوابق محلی) کسب کنید.
   • وضعیت آب و هوا: پیش‌بینی آب و هوا را بررسی کنید و در شرایط نامساعد (باران شدید، طوفان، گرمای بیش از حد) از حفاری خودداری کنید.
   • تیم و اطلاع‌رسانی: هرگز به تنهایی برای حفاری نروید. حداقل یک نفر دیگر باید همراه شما باشد. محل و زمان بازگشت خود را به خانواده یا دوستان اطلاع دهید.

2. تجهیزات حفاظت فردی (PPE):

   • کلاه ایمنی: برای محافظت سر در برابر سقوط اجسام یا برخورد با سقف تونل (در صورت حفاری زیرزمینی).
   • دستکش مقاوم: برای محافظت دست‌ها در برابر خراشیدگی، بریدگی، تاول و تماس با مواد آلوده.
   • کفش ایمنی با پنجه فولادی: برای محافظت پاها در برابر سقوط اجسام سنگین یا برخورد با ابزار تیز.
   • لباس کار مناسب: لباس‌های ضخیم و مقاوم که بدن را از خراشیدگی و نیش حشرات محافظت کنند.
   • عینک ایمنی: برای محافظت چشم‌ها در برابر گرد و غبار، ذرات پرتاب شده و نور شدید.
   • ماسک تنفسی: در محیط‌های پرگرد و غبار یا محصور برای جلوگیری از استنشاق ذرات معلق یا گازهای سمی (مانند متان یا دی‌اکسید کربن که از تجزیه مواد آلی تولید می‌شوند).
   • فیلتر هوا / ماسک شیمیایی: در صورت احتمال وجود گازهای خطرناک‌تر (مثلاً در مکان‌های قدیمی).

3. مدیریت حفاری و اصول ردیاب زدن:

   • پشتیبانی دیواره‌های گودال: در حفاری‌های عمیق، حتماً از شمع‌بندی، دیواره‌های پشتیبان یا حائل‌های مناسب برای جلوگیری از ریزش خاک استفاده کنید. خاک می‌تواند بسیار سنگین باشد و ریزش آن مرگبار است.
   • شیب‌بندی مناسب: در گودال‌های روباز، شیب دیواره‌ها را به گونه‌ای تنظیم کنید که خطر ریزش به حداقل برسد.
   • عدم حفاری زیر سازه‌ها: هرگز زیر ساختمان‌ها، درختان بزرگ یا سازه‌های ناپایدار حفاری نکنید.
   • دفع خاک: خاک حاصل از حفاری را در فاصله‌ای ایمن از لبه گودال انباشته کنید تا به دیواره‌ها فشار نیاورد و باعث ریزش نشود.
   • تهویه: در تونل‌ها یا فضاهای بسته، از تهویه مناسب اطمینان حاصل کنید تا از تجمع گازهای سمی یا کمبود اکسیژن جلوگیری شود.
   • نور کافی: در فضاهای تاریک، از چراغ قوه یا نورافکن‌های قوی استفاده کنید.

4. کمک‌های اولیه و اضطراری:

   • جعبه کمک‌های اولیه: یک جعبه کمک‌های اولیه کامل شامل وسایل پانسمان، ضدعفونی‌کننده، چسب زخم، داروهای ضروری و مسکن همراه داشته باشید.
   • آب و غذا: به میزان کافی آب آشامیدنی و غذای مقوی برای مدت زمان فعالیت همراه داشته باشید.
   • وسایل ارتباطی: تلفن همراه با شارژ کامل و در صورت نیاز، دستگاه‌های ارتباطی ماهواره‌ای برای مناطق بدون پوشش شبکه.
   • آموزش کمک‌های اولیه: حداقل یک نفر از اعضای تیم باید با اصول کمک‌های اولیه آشنا باشد.

5. مدیریت حیوانات و حشرات:

   • هوشیاری: از وجود مارها، عقرب‌ها، رتیل‌ها و سایر حیوانات سمی در منطقه آگاه باشید.
   • بررسی قبل از شروع: قبل از دست زدن به سنگ‌ها یا کند و کاو در جایی، آن محل را از نظر وجود حیوانات بررسی کنید.
   • تجهیزات دفع حشرات: در صورت نیاز از اسپری‌های دافع حشرات استفاده کنید.

ب) نکات ایمنی مربوط به امنیت و مسائل قانونی:

1. مجوزهای قانونی اصول ردیاب زدن:

   • کسب مجوز: در بسیاری از کشورها، کاوش و حفاری برای یافتن آثار باستانی یا گنج بدون مجوز رسمی از سازمان‌های مربوطه (مثلاً سازمان میراث فرهنگی) غیرقانونی است. این کار می‌تواند منجر به بازداشت، جریمه‌های سنگین، مصادره اموال (دستگاه‌ها و یافته‌ها) و حتی حبس شود.
   • مالکیت زمین: مطمئن شوید که در ملک خصوصی دیگران یا در اراضی دولتی بدون اجازه حفاری نمی‌کنید.
   • مناطق حفاظت‌شده: از حفاری در مناطق حفاظت‌شده طبیعی، محیط زیستی، یا مناطق باستانی که به ثبت رسیده‌اند، اکیداً خودداری کنید.

2. حفظ حریم خصوصی و امنیت شخصی:

   • اطلاع‌رسانی محدود: فعالیت‌های خود را به افراد ناشناس یا مشکوک اطلاع ندهید.
   • عدم حمل اشیاء قیمتی: از حمل مقادیر زیاد پول نقد یا اشیاء قیمتی که ممکن است شما را هدف سرقت قرار دهد، خودداری کنید.
   • امنیت در محل: در صورت لزوم، تمهیدات امنیتی (مانند قفل کردن خودرو، مخفی کردن تجهیزات) را در نظر بگیرید.
   • برخورد با افراد مشکوک: در صورت مواجهه با افراد ناشناس و مشکوک، با احتیاط عمل کنید و از درگیری بپرهیزید.

3. حفظ آثار باستانی و محیط زیست:

   • اهمیت آثار باستانی: به یاد داشته باشید که هرگونه اثر تاریخی و باستانی، حتی اگر به ظاهر کم‌اهمیت باشد، بخشی از هویت و تاریخ یک ملت است. تخریب یا جابجایی غیراصولی این آثار می‌تواند به طور جبران‌ناپذیری به میراث فرهنگی آسیب برساند.
   • گزارش کشفیات: در صورت کشف هرگونه شیء تاریخی یا باستانی (حتی در حفاری‌های قانونی)، مراتب را فوراً به مقامات ذی‌صلاح اطلاع دهید.
   • حفاظت از محیط زیست: به گیاهان و جانوران محلی آسیب نرسانید. زباله‌های خود را جمع‌آوری کرده و محل را به همان شکلی که تحویل گرفته‌اید، بازسازی کنید. از آلوده کردن منابع آبی خودداری کنید.

 

مواد و تجهیزات مورد نیاز جهت ساخت ردیاب خوراکی:

یک قطعه فلز از نوع فلزی که قصد جستجوی آن را دارید (به عنوان مثال، برای جستجوی طلا، یک قطعه طلای کوچک)

• میله‌های فلزی (معمولاً از جنس برنج یا مس)
• سیم پیچ
• باتری
• مدار الکترونیکی
• جعبه یا محفظه برای قرار دادن قطعات الکترونیکی
• آنتن (اختیاری)

 

مراحل ساخت ردیاب خوراکی عبارتند از:

1. تهیه قطعه فلز: قطعه فلز مورد نظر را به عنوان “خوراک” ردیاب تهیه کنید. این قطعه باید از همان نوع فلزی باشد که قصد جستجوی آن را دارید.

2. ساخت میله‌ها: میله‌های فلزی را به طول دلخواه (معمولاً حدود 30 تا 50 سانتی‌متر) تهیه کنید. این میله‌ها نقش آنتن را در ردیاب ایفا می‌کنند.

3. سیم پیچ: سیم پیچ را دور یکی از میله‌ها بپیچید. تعداد دورهای سیم پیچ و قطر آن بستگی به نوع ردیاب و فرکانس مورد نظر دارد.

4. مدار الکترونیکی: مدار الکترونیکی را طبق نقشه مورد نظر طراحی و مونتاژ کنید. این مدار وظیفه تقویت سیگنال‌های دریافتی از آنتن را بر عهده دارد.

5. اتصال قطعات: قطعه فلز (خوراک)، سیم پیچ، باتری و مدار الکترونیکی را به یکدیگر متصل کنید.

6. قرار دادن قطعات در محفظه: قطعات الکترونیکی و باتری را درون جعبه یا محفظه مناسب قرار دهید.

7. اضافه کردن آنتن (اختیاری): در صورت تمایل می‌توانید یک آنتن به ردیاب اضافه کنید تا برد آن افزایش یابد.